Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 10 maja 2012 roku o sygnaturze II FSK 2046/10.
Sytuacja podatnika
Spółka zwróciła się do organu podatkowego o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej. Podała, że planuje połączyć się przez przejęcie z inną spółką (Bankiem). Połączenie miało nastąpić po uzyskaniu zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego, zgodnie z art.492 §1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 roku Kodeks spółek handlowych przez przeniesienie całego majątku Banku przejmowanego na Spółkę w zamian za wydanie akcji akcjonariuszom Banku (łączenie przez przejęcie). Spółka miała stać się następcą prawnym Banku i wstąpić stosownie do art.93 §1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki Banku. W związku z tym Spółka zadała pytanie: czy prawa wynikające z interpretacji indywidualnych, wydanych Bankowi po 1 lipca 2007 roku, przejdą po połączeniu na Spółkę, jako następcę prawnego Banku?
W indywidualnej interpretacji Minister Finansów udzielił przeczącej odpowiedzi na powyższe pytanie, stając na stanowisku, że przepisy dotyczące sukcesji podatkowej nie mają zastosowania do interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego wydawanych na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej. Spółka nie zgodziła się z powyższym stanowiskiem organu i złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. WSA uchylił zaskarżoną interpretację, na co działający z upoważnienia Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej złożył z kolei skargę kasacyjną.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego
NSA oddalił skargę kasacyjną organu podatkowego, przywołując następującą argumentację:
„Zgodnie z art.93 §2 pkt 1 w zw. z art.93 §1 O.p. osoba prawna łącząca się poprzez przejęcie innej osoby prawnej wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z przejętych osób prawnych. (…) Ustawodawca ograniczył stosowanie art.93-93 d O.p. tylko do przypadków, gdy odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej (art.93e O.p.). Jako zasadę przyjęto w związku z tym przejęcie wszelkich praw i obowiązków wynikających z przepisów podatkowych i decyzji wydanych na podstawie tych przepisów przez następcę prawnego, a jako wyjątek -brak takiego następstwa bądź jego odmienny zakres. Odstępstwa od zasady szerokiego ujęcia następstwa prawnego muszą wprost wynikać z odrębnych ustaw czy ratyfikowanych umów międzynarodowych. W regulacji dotyczącej pisemnych interpretacji prawa podatkowego wydawanych w indywidualnych sprawach nie zawarto przepisu, stanowiącego wyjątek od zasady, wyrażonej w art. 93 § 2 pkt 1 O.p. Nie można ograniczenia takiego wywodzić z braku odesłania do tego przepisu w art. 14h O.p.(brak odesłania do konkretnego przepisu nie jest tożsamy z wyraźnym wyłączeniem ogólnej zasady sukcesji) czy też z regulacji zawartej w art.14n tej ustawy, ta bowiem nie dotyczy następców prawnych. (...)Następca prawny zainteresowanego może zatem przejąć uprawnienia gwarancyjne (ochronne), wynikające z interpretacji prawa podatkowego udzielonej w indywidualnej sprawie pod warunkiem, że uprawnienia te przed przejęciem (połączeniem, zawiązaniem) nabył sam zainteresowany. Zgodnie z ogólną regułą sukcesji podatkowej może on bowiem nabyć wyłącznie prawa nabyte i istniejące w momencie utraty bytu prawnego przez zainteresowanego. Następca prawny zainteresowanego może w związku z tym skorzystać z ochrony, o jakiej mowa w art.14k i art.14m O.p. wyłącznie wówczas, gdy zainteresowany, któremu udzielono interpretacji, zastosował się do niej przed dniem połączenia (przejęcia). Uzyska przy tym ochronę tylko w takim zakresie i na takich samych warunkach, na jakich przysługiwałaby jego poprzednikowi prawnemu. Odmienna wykładnia przepisów art.93 §1 i §2 O.p. prowadziłaby do naruszenia zasady pogłębiania zaufania do działania organów państwa, a także byłaby niezgodna z celem regulacji, dotyczącej indywidualnych interpretacji.”
Podstawa prawna: art.14k, 14m oraz art.93 §1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa.
