Zabezpieczenie akcyzowe - podmioty zobowiązane oraz formy złożenia zabezpieczenia

Do podmiotów, o których mowa powyże należą:

1. podmiot prowadzący skład podatkowy;
2. zarejestrowany odbiorca;
3. zarejestrowany wysyłający;
4. podatnik, który posiada zezwolenie wyprowadzenia wyrobów akcyzowych z cudzego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy;
5. podatnik, który prowadzi działalność gospodarczą i nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe z zapłaconą akcyzą;
6. podmiot pośredniczący;
7. przedstawiciel podatkowy;
8. pośredniczący podmiot tytoniowy, z wyłączeniem przedsiębiorcy zagranicznego, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c;
9. podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego, o którym mowa w art.20d pkt 1 lit. c.

Złożone zabezpieczenie akcyzowe wykorzystywane jest do pokrycia określonej lub zadeklarowanej kwoty akcyzy lub kwoty opłaty paliwowej, które nie zostały zapłacone w terminie o czym stanowi art. 73 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Dotyczy to również sytuacji, w których nie zostanie zapłacona kwota podatku akcyzowego z tytułu wystąpienia opodatkowanych ponadnormatywnych ubytków oraz naruszenia warunków stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy w trakcie przemieszczania wyrobów akcyzowych między składami podatkowymi. 

Obowiązek złożenia zabezpieczenia akcyzowego dotyczy co do zasady wszystkich wyrobów akcyzowych. Wyjątek od tej zasady dotyczy wyrobów akcyzowych opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie.

Zgodnie z art. 63 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym zabezpieczenie akcyzowe może być złożone na czas oznaczony albo nieoznaczony, dla zagwarantowania pokrycia jednego lub wielu zobowiązań podatkowych, albo jednego lub wielu zobowiązań podatkowych oraz jednej lub wielu opłat paliwowych. W świetle art. 67 ust. 1 zabezpieczenie akcyzowe może zostać złożone w formie:

1. depozytu w gotówce;
2. gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej;
3. czeku potwierdzonego przez osobę prawną mającą siedzibę na terytorium UE lub terytorium państwa członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub przez oddział banku zagranicznego, którzy prowadzą na terytorium kraju działalność bankową w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 2187, 2243 i 2354 oraz z 2019 roku poz. 326);
4. weksla własnego;
5. innego dokumentu mającego wartość płatniczą;
6. hipoteki na nieruchomości.

Zabezpieczenie akcyzowe obowiązuje na całym terytorium Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 65 ustawy o podatku akcyzowym rozróżniamy dwa rodzaje zabezpieczeń akcyzowych: generalne i ryczałtowe. Dla ustalenia wysokości zabezpieczenia akcyzowego stosuje się stawki akcyzy oraz stawki opłaty paliwowej, obowiązujące w dniu powstania obowiązku podatkowego, a w przypadku gdy tego dnia nie można ustalić - w dniu złożenia zabezpieczenia; jeżeli jednak stawki akcyzy lub stawki opłaty paliwowej ulegną zmianie w trakcie trwania procedury zawieszenia poboru akcyzy, właściwy naczelnik urzędu skarbowego koryguje wysokość zabezpieczenia akcyzowego i powiadamia o tym podmiot, który złożył zabezpieczenie.

Wysokość zabezpieczenia generalnego składanego przez podmiot, naczelnik urzędu skarbowego ustala w kwocie wskazanej przez ten podmiot we wniosku o złożenie zabezpieczenia generalnego, oszacowanej przez ten podmiot na poziomie pozwalającym na pokrycie w każdym czasie zobowiązań podatkowych oraz opłat paliwowych, które mają być objęte tym zabezpieczeniem (art. 65 ust. 3a ustawy o podatku akcyzowym).

W przypadku gdy jest przyjmowane zabezpieczenie generalne dla zagwarantowania pokrycia zobowiązań podatkowych albo zobowiązań podatkowych oraz opłat paliwowych, których wysokość może ulec zmianie z upływem czasu, podmioty są obowiązane wstępnie oszacować wysokość takiego zabezpieczenia na poziomie pozwalającym na pokrycie w każdym czasie tych zobowiązań podatkowych oraz opłat paliwowych (art. 65 ust. 5 ustawy).

Natomiast zabezpieczenie ryczałtowe zgodnie z art. 65 ust. 8 ustawy może zostać złożone na wniosek podmiotu obowiązanego do złożenia abezpieczenia, który spełnia następujące warunki:

1. ma swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;
2. jego sytuacja finansowa i posiadany majątek zapewniają wywiązywanie się z zobowiązań podatkowych oraz obowiązku zapłaty opłaty paliwowej;
3. nie posiada zaległości z tytułu cła i podatków stanowiących dochód budżetu państwa, opłaty paliwowej, składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz nie jest wobec niego prowadzone postępowanie egzekucyjne, likwidacyjne lub upadłościowe.

Na wniosek podmiotu właściwy naczelnik urzędu skarbowego wyraża zgodę na złożenie zabezpieczenia ryczałtowego dla zabezpieczenia wykonania jego zobowiązań podatkowych albo wykonania jego zobowiązań podatkowych oraz obowiązku zapłaty opłaty paliwowej przez ten podmiot. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego ustala wysokość zabezpieczenia ryczałtowego na poziomie 30% wysokości zabezpieczenia generalnego, do którego złożenia jest obowiązany podmiot składający wniosek o złożenie zabezpieczenia ryczałtowego.

Aktualny wzór wniosku o wyrażenie zgody na złożenie zabezpieczenia ryczałtowego, wniosku o przedłużenie zgody na złożenie zabezpieczenia ryczałtowego, szczegółowy sposób ustalania wysokości zabezpieczenia generalnego i ryczałtowego,  sposób i miejsce składania zabezpieczenia akcyzowego, sposób dokonania potwierdzenia przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego, wzory druków służących do potwierdzenia przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego, rodzaje innych dokumentów mających wartość płatniczą, które mogą być przyjmowane jako zabezpieczenie akcyzowe zostały określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2018 roku w sprawie zabezpieczeń akcyzowych. 

 

Podstawa prawna: art. 63, art. 65, art. 67 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008r. (t.j. Dz.U. z 2019r.  poz. 864), rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2018r. w sprawie zabezpieczeń akcyzowych (Dz. U. z 2018r. poz. 2543).