Szukanie zaawansowane

Szukanie wraz z odmianą wyrazów
Wstaw * (gwiazdka) po wpisaniu początku wyrazu
np. podatk*, aby znaleźć podatkami, podatkach itd.

Dokładne dopasowanie
Wpisz wyrażenie w cudzysłowie.
Na przykład: "podatek dochodowy".

Wykluczenie wyrażenia
Wstaw - (minus) przed słowem, które chcesz wykluczyć. Na przykład: "sprzedaż -towar"

Brak wyników

Rok 2019 jest rokiem wielu zmian w podatku od towarów i usług. Niektóre dotyczą wielu przedsiębiorców, a także „zwykłych” konsumentów, inne natomiast zainteresują mniejsze grono podatników. Najważniejsze zmiany dotyczą przedłużenia okresu stosowania wyższych stawek VAT i określenia warunków do ich obniżenia, opodatkowania bonów, rezygnacji z wniosków o zwrot podatku, zwolnień z kas fiskalnych, sposobu identyfikacji towarów i usług na potrzeby podatku VAT. Ponadto wprowadzony zostanie instrument zapewniający większą pewność co do prawidłowości zastosowanych stawek VAT - wiążąca informacja stawkowa (WIS).

1. Ustawa z dnia 22 listopada 2018 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług

 

  • Ustawa ta wprowadza art.146aa, z którego wynika, że stawki 23% i 8% oraz stawka zryczałtowanego zwrotu podatku dla rolników ryczałtowych 7% i ryczałtu dla podatników świadczących usługi taksówek osobowych 4% zostaną utrzymane w okresie od 1 stycznia 2019 roku do czasu osiągnięcia przewidzianych ustawą wskaźników. Podwyższone od 2011 roku stawki będą obowiązywały do końca roku następującego po roku, dla którego:

    • relacja państwowego długu publicznego netto do produktu krajowego brutto nie będzie przekraczać 43% i różnica między wartością relacji wyniku nominalnego do produktu krajowego brutto oraz poziomem średniookresowego celu budżetowego określonego w Programie Konwergencji będzie mniejsza niż 6% (Program Konwergencji – harmonogram dostosowania polskiej gospodarki do kryteriów określonych w Traktacie z Maastricht – wskaźniki ekonomiczne i zasady, jakie powinno spełniać państwo aspirujące do pełnego uczestnictwa w Unii Gospodarczej i Walutowej).

     

 

Zatem, obniżenie stawek VAT będzie zależało od poziomu deficytu finansów publicznych, długu publicznego. Od 1 stycznia 2019 roku stawki VAT pozostaną na obecnym poziomie, a ich obniżenie nastąpi automatycznie w momencie spełnienia wskazanych warunków. Informacja o powrocie do stawek obowiązujących przed rokiem 2011 zostanie ogłoszona przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych w drodze obwieszczenia do 31 października roku poprzedzającego rok, w którym zaczną obowiązywać niższe stawki podatku.

 

  • 22 listopada 2018 roku ukazała się również druga ustawa o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług - dostosowuje ona polskie przepisy do przepisów dyrektywy Rady (UE) 2016/1065 z dnia 27 czerwca 2016 r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do bonów na towary lub usługi, oraz dyrektywy Rady (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE i dyrektywę 2009/132/WE w odniesieniu do niektórych obowiązków wynikających z podatku od wartości dodanej w przypadku świadczenia usług i sprzedaży towarów na odległość.

 

W świetle przepisów obowiązujących do końca 2018 roku, odpłatne wydanie bonu (lub vouchera) co do zasady nie podlegało opodatkowaniu VAT. Ustawa ta określa definicję bonów i zasady ich opodatkowania.

1.1. Opodatkowanie bonów

Opodatkowanie bonów, definicje

Ustawą zmieniającą wprowadzono pkt 41-45 w art.2 ustawy o VAT z których wynika, że:

 

  • bon to instrument, z którym wiąże się obowiązek jego przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, w przypadku którego towary, które mają zostać dostarczone lub usługi, które mają zostać wykonane, lub tożsamość potencjalnych dostawców lub usługodawców są wskazane w samym instrumencie lub określone w powiązanej dokumentacji, w tym w warunkach wykorzystania tego instrumentu;

  • emisja bonu to pierwsze wprowadzenie bonu do obrotu (emisją nie jest wytworzenie, wydrukowanie bonów);

  • bon jednego przeznaczenia to bon, w przypadku którego miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których bon dotyczy, oraz kwota należnego podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług są znane w chwili emisji tego bonu (czyli jest to bon, który uprawnia do otrzymania określonego towaru lub usługi np. do odbioru słuchawek, do skorzystania z usługi makijażu);

  • bon różnego przeznaczenia to bon inny niż bon jednego przeznaczenia;

  • transfer bonu to emisja bonu oraz każde przekazanie tego bonu po jego emisji.

 

Z powołanych definicji wynika, że bony zostały podzielone na dwa rodzaje: bon jednego przeznaczenia i bon różnego przeznaczenia oraz, że nie będą uznane za bony takie bony, które dają prawo do zniżki, rabatu przy zakupie towarów lub usług, ale które nie dają prawa do otrzymania tych towarów lub usług.

Opodatkowanie bonów, zasady opodatkowania

W świetle przepisów nowego rodziału 2a ustawy o VAT, ustawa reguluje moment opodatkowania w zależności od rodzaju bonu.

Zgodnie z 8a ustawy o VAT transfer bonu jednego przeznaczenia dokonany przez podatnika działającego we własnym imieniu uznaje się za dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten bon dotyczy. Natomiast nie uznaje się za niezależną transakcję faktyczne przekazanie towarów lub faktyczne świadczenie usług w zamian za bon jednego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia, w części, w której wynagrodzenie stanowił bon. Jeżeli transferu bonu jednego przeznaczenia dokonuje podatnik działający w imieniu innego podatnika, uznaje się, że taki transfer stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten bon dotyczy, dokonane przez tego podatnika, w imieniu którego działa podatnik. Natomiast w przypadku, gdy dostawca towarów lub usługodawca nie jest podatnikiem, który działając we własnym imieniu, wyemitował bon jednego przeznaczenia, uznaje się, że ten dostawca lub usługodawca dokonał odpowiednio dostawy towarów lub świadczenia usług, których ten bon dotyczy, na rzecz podatnika, który wyemitował ten bon.

Opodatkowanie VAT bonów różnego przeznaczenia określono w dodanym art. 8b do ustawy o VAT. Wskazano, że faktyczne przekazanie towarów lub faktyczne świadczenie usług dokonane w zamian za bon różnego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Nie podlega natomiast opodatkowaniu podatkiem VAT wcześniejszy transfer tego bonu. W przypadku gdy transferu bonu różnego przeznaczenia dokonuje podatnik inny niż podatnik dokonujący czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT (czyli inny niż podatnik dokonujący faktycznego przekazania towarów lub faktycznego świadczenia usługi), opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają usługi pośrednictwa oraz inne usługi, które można zidentyfikować, takie jak usługi dystrybucji lub promocji dotyczące tego bonu (art. 8b ust. 2 ustawy o VAT). Co oznacza, że faktyczne przekazanie towarów lub faktyczne wyświadczenie usług w zamian za bon różnego przeznaczenia podlega opodatkowaniu VAT, a wcześniejsze przekazanie bonu różnego przeznaczenia nie podlega VAT. 1a.

Pamiętaj:

 

  • przekazanie bonów różnego przeznaczenia nie powoduje naliczenia VAT; naliczenie VAT następuje w momencie faktycznego przekazania towarów lub faktycznego wyświadczenia usług w zamian za bon różnego przeznaczenia,

  • przekazanie bonów jednego przeznaczenia jest za każdym razem opodatkowane VAT; nie podlega VAT faktyczne przekazanie towarów lub faktyczne wyświadczenie usługi w zamian za bon jednego przeznaczenia.

 

Podstawa opodatkowania w przypadku bonów różnego przeznaczenia

Podstawa opodatkowania w przypadku bonów różnego przeznaczenia została uregulowana w ust. 1a i 1b w art. 29a ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, podstawa opodatkowania z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług dokonanych w zamian za bon różnego przeznaczenia realizowany w całości, w odniesieniu do tego bonu, jest równa:

 

  • wynagrodzeniu zapłaconemu za ten bon, pomniejszonemu o kwotę podatku związaną z dostarczonymi towarami lub świadczonymi usługami;

  • wartości pieniężnej wskazanej na tym bonie lub w powiązanej dokumentacji, pomniejszonej o kwotę podatku związaną z dostarczonymi towarami lub świadczonymi usługami – w przypadku gdy informacje dotyczące wynagrodzenia są niedostępne.

 

Natomiast podstawa opodatkowania z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług dokonanych w zamian za bon różnego przeznaczenia realizowany w części, w odniesieniu do tego bonu, jest równa odpowiedniej części:

 

  • wynagrodzenia zapłaconego za ten bon, pomniejszonej o kwotę podatku związaną z dostarczonymi towarami lub świadczonymi usługami;

  • wartości pieniężnej wskazanej na tym bonie lub w powiązanej dokumentacji, pomniejszonej o kwotę podatku związaną z dostarczonymi towarami lub świadczonymi usługami – w przypadku gdy informacje dotyczące wynagrodzenia są niedostępne.

 

1.2. Usługi telekomunikacyjne, nadawcze i elektorniczne

Wprowadzono próg w kwocie 10.000 euro (42 000 zł) rocznej wartości netto tych usług do wysokości którego podatnicy będą mogli rozliczać VAT z tytułu takich usług według reguł obowiązujących dla transakcji krajowych w przypadku usług świadczonych unijnym konsumentom spoza Polski. Podatnicy będą mogli zdecydować się na rozliczanie VAT w państwach członkowskich odbiorców ich usług.

Ustawa wchodzi w życie 1 stycznia 2019 roku.

2. Projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Ordynacja podatkowa (nr projektu UD456)

W projekcie proponuje się zmiany w ustawie mające na celu zastąpienie deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 i VAT-7K przez przesyłanie nowej deklaracji w formie pliku JPK. Wszystkie proponowane zmiany mają charakter dostosowujący do wprowadzenia proponowanego rozwiązania. Rozbudowane pliki JPK będą zawierały dane pozwalające na wyeliminowanie deklaracji VAT. W plikach tych będą zawarte również inne informacje niezbędne do celów analitycznych i kontrolnych.

Projekt ma na celu uproszczenie rozliczeń w podatku od towarów i usług. Informacje wysyłane w sposób analogiczny, jak obecnie pliki JPK_VAT zastąpią deklarację podatkową, w szczególności deklarację VAT-7 i VAT-7K. W wyniku wprowadzonych zmian nastąpi znaczne zmniejszenie obciążeń podatkowych dla podatników podatku VAT i uproszczenie rozliczeń z urzędem skarbowym. Wszyscy podatnicy będą składali tylko jeden dokument w terminie miesięcznym (odpowiednio kwartalnym) bez dodatkowych załączników, które były wymagane przy składaniu deklaracji VAT-7 (VAT-7K).

W projekcie zmieniono przepisy dotyczące deklaracji podatkowych i ewidencji VAT. Elementy ewidencji VAT będą, co do zasady, odzwierciedlały dane przesyłane obecnie w JPK_VAT oraz będą zawierały dodatkowe dane, które są potrzebne do analizy i kontroli. Pozycje z obecnej deklaracji VAT-7 (VAT-7K), co do zasady, zostaną przeniesione do nowej deklaracji w postaci podobnej do pliku JPK. Plik ten, jako deklaracja, stanowiący rozliczenie w podatku od towarów i usług, będzie przesyłany analogicznie jak obecny plik JPK_VAT. Podatnicy nie będą musieli składać dwóch dokumentów: pliku JPK_VAT i deklaracji VAT, tak jak dotychczas, ale tylko jeden – nową deklarację zawierającą zarówno dane z ewidencji, jak i dane z obecnej deklaracji. Dodatkowo nie będzie wymagane dołączanie do takiej deklaracji załączników, które są przewidziane przy obecnych deklaracjach tj. VAT-ZZ, VAT-ZD i VAT-ZT, a także dodatkowych wniosków występujących w standardowych deklaracjach. Projekt przewiduje uregulowanie funkcjonowania powstałego na bazie plików JPK_VAT Centralnego Rejestru Faktur. Podstawowym celem CRF jest analiza i kontrola prawidłowości wystawianych przez podatników faktur VAT i eliminacja nadużyć związanych z procederem wystawiania „pustych” faktur i wyłudzeń karuzelowych.

Projekt planuje wejście ustawy w życie z dniem 1 lipca 2019 roku. Projekt ustawy w momencie oddania niniejszego pisma do druku znajduje się na etapie opiniowania.

3. Rządowy projekt ustawy z dnia 13 lutego 2018 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw

Projekt ustawy z dnia 13 lutego 2018 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw proponuje zmianę ustawy m.in. w zakresie definicji pierwszego zasiedlenia. I tak: w art. 2 w pkt 14 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

 

  • „pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi, lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne, budynków, budowli lub ich części, po ich:”;

 

Powyższa zmiana oznacza, że w art.2 pkt 14 odstąpiono od warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie budynków, budowli lub ich części następuje w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu. Ponadto doprecyzowano, że pierwsze zasiedlenie poza oddaniem do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, obejmuje również rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne tych budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, które spełnia warunki określone w art. 2 pkt 14 lit. b ustawy o VAT.

Zmiana ta dostosowuje przepisy do orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w polskiej sprawie Kozuba Premium Selection, dotyczącym pierwszego zasiedlenia (wyrok z 16 listopada 2017 r., sygn. C- 308/16). TSUE stwierdził w nim, że polski przepis uniemożliwiający zastosowanie zwolnienia z VAT do sprzedaży nieruchomości, które były wcześniej wykorzystywane przez podatnika jedynie dla potrzeb własnej działalności, jest niezgodny z unijną dyrektywą VAT. TSUE uznał, że wystarczy, aby pierwszy właściciel sam używał nieruchomości na własne potrzeby przez co najmniej dwa lata. W konsekwencji, po upływie tego terminu sprzedaż będzie korzystała ze zwolnienia od VAT.

Podobne stanowisko zajął NSA wyroku z 14 maja 2015 roku (I FSK 382/14). NSA stwierdził częściową niezgodność przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z prawem unijnym poprzez wprowadzenie do definicji pierwszego zasiedlenia warunku oddania budowli do użytkowania „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu”. Zdaniem Sądu, pod pojęciem pierwszego zasiedlenia należy rozumieć użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu. Nie ma zatem znaczenia, czy doszło wówczas do oddania ich do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu. Z wyroku tego wynika, że jeżeli podatnik przez co najmniej dwa lata wykorzystywał budynek do własnych celów np. mieściła się w nim siedziba firmy, może go sprzedać ze zwolnieniem od VAT.

Warto także wspomnieć, że projektowana ustawa nie wprowadza zmian w art. 2 pkt 14 lit. b ustawy o VAT. W wyroku w sprawie C-308/16, TSUE nie zakwestionował istniejącego w art. 2 pkt 14 lit. b ustawy o VAT warunku wiążącego istnienie ulepszenia z poniesieniem wydatków stanowiących 30% wartości początkowej. Definicja ulepszenia poprzez zawarcie wskazanego warunku umożliwia w sposób jednoznaczny określenie kiedy dochodzi do ulepszenia.

Projekt zakładał wejście ustawy w życie z dniem 1 lipca 2018 roku. Projekt ustawy w momencie oddania niniejszego pisma do druku znajduje się na etapie opiniowania.

4. Ustawa z dnia 9 listopada 2018 roku o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym

Ustawa ta, zgodnie z art. 20 pkt 1, wprowadziła zmiany dotyczące art. 87 ust. 5, 5a i 6 ustawy o VAT polegajace na odstąpieniu od wymagania odrębnego składania (wraz z deklaracją) umotywowanego wniosku o zwrot podatku oraz wniosku o zwrot w przyspieszonym terminie. Składanie odrębnego wniosku jest zbyteczne, bowiem samo złożenie deklaracji z wykazaną kwotą do zwrotu na rachunek bankowy podatnika z określonym terminem zwrotu może być potraktowane jak wniosek o zwrot lub przyspieszenie terminu zwrotu. Ewentualna weryfikacja zasadności zwrotu wymaga (również w przypadku złożenia odrębnego wniosku) i tak podjęcia czynności sprawdzających lub kontroli.

Ponadto, art.20 pkt 2 i 3 omawianej ustawy, wprowadzono zmiany dotyczące art. 89a ust. 1a i art. 89b ust.1–2. Zmiany zaproponowane w ust. 1A w art. 89a ustawy o VAT pozwolą na zmniejszenie podstawy opodatkowania oraz związanego z nią podatku należnego z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku niezapłaconych wierzytelności (które nie zostały także zbyte), od których terminu płatności upłynęło już 90 dni. Analogicznie wprowadzono zmiany po stronie dłużników (art.89b ust. 1–2) polegające na skróceniu terminu ze 150 do 90 dni na dokonanie przez nich obowiązkowej korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z faktury, w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z tej faktury. Zmiany zaproponowane w art. 89b ust. 1–2 nakładają na dłużnika obowiązek dokonania takiej korekty, pozostawiając możliwość uniknięcia tego obowiązku w przypadku uregulowania należności odpowiednio w całości lub w części lub gdy dłużnik w ostatnim dniu miesiąca, w którym upływa 90 dzień od dnia upływu terminu płatności jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

Skrócenie terminu możliwości zastosowania ulgi po stronie wierzyciela niewątpliwie wpłynie pozytywnie na jego kondycję finansową pośrednio, uwalniając (wcześniej) dodatkowe środki finansowe. W przypadku natomiast dłużnika skrócenie terminu spowoduje dodatkową mobilizację w spłacie wierzytelności, co w ostatecznym rozrachunku przełoży się na zmniejszenie zatorów płatniczych w obrocie gospodarczym. W świetle omawianej ustawy:

 

  • art. 89a ust. 1a otrzymał brzmienie: „1a. Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.”;

  • art. 89b ust. 1–2 otrzymał brzmienie:

 

„1. W przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 90 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

1a. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli dłużnik uregulował należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 90 dzień od dnia upływu terminu płatności tej należności.

1b. Przepisu ust. 1 nie stosuje się również w przypadku, gdy dłużnik w ostatnim dniu miesiąca, w którym upływa 90 dzień od dnia upływu terminu płatności, jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

2. W przypadku częściowego uregulowania należności w terminie 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.”.

Ustawa wchodzi w życie 1 stycznia 2019 roku.

5. Projekt ustawy z dnia 8 listopada 2018 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Ordynacja podatkowa

Projekt ten zakłada:

 

  1. zmianę sposobu identyfikacji towarów i usług na potrzeby podatku VAT i odejście od stosowania PKWiU na rzecz nomenklatury scalonej (CN),

  2. wprowadzenie nowej matrycy stawek VAT,

  3. wprowadzenie wiążącej informacji stawkowej (WIS),

  4. zmiany w zakresie odwrotnego obciążenia i instytucji solidarnej...

Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 papierowych oraz cyfrowych wydań magazynu
  • Dostęp online do aktualnych i archiwalnych wydań czasopisma oraz dostęp do dodatkowych materiałów
  • Nielimitowane konsultacje
  • ...i wiele więcej!

Jeśli jesteś Prenumeratorem, zaloguj się, aby przeczytać artykuł w całości.