Import a następnie sprzedaż towarów na rzecz spółki ukraińskiej

ODPOWIEDŹ

Czytelnik nie jest podatnikiem z tytułu importu towarów, które zostały objęte procedurą tranzytu. W związku z powyższym czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (nie powstanie dług celny) na terytorium Polski. Sprzedaż towarów z terytorium kraju uprzednio zaimportowanych z Chin (w ramach tranzytu) na rzecz spółki ukraińskiej po spełnieniu warunków z art. 2 pkt 8 w powiązaniu z art. 41 ust.6 ustawy o VAT będzie stanowić eksport towarów opodatkowany stawką 0%.

UZASADNIENIE

W opisanym przypadku dostawa towarów odbywa się zgodnie z warunkami handlowymi, które ustalone są w oparciu o reguły Incoterms 2010. Zasady te określają warunki sprzedaży, koszty oraz moment przejścia w relacji sprzedawca – kupujący ryzyka i warunków dostawy. Natomiast nie określają zasad płatności ani kiedy nabywca staje się właścicielem towaru. Reguły są podzielone ze względu na transport morski oraz wszystkie środki i gałęzie transportu. Należy też pamiętać o tym, że te zasady nie są ściśle ustalone, mogą ulegać zmianom w zależności od warunków ustalonych przez strony kontraktu. Przepisy te nie są obligatoryjne mają charakter fakultatywny. W stanie faktycznym opisanym przez Czytelnika zostały zastosowane dwie reguły FOB i FCA.

 

• FOB (Free on Board) – czyli załadunek na statek, wszystkie czynności ze strony sprzedawcy tzn. produkcja towaru, transport od fabryki do portu, odprawa celna oraz załadunek na statek należą do obowiązku sprzedawcy. Natomiast kupujący ponosi pozostałe koszty takie, jak fracht morski, opłata cła, VAT.

• FCA (Free Carrier) – towar dostarczony jest przez sprzedawcę do przewoźnika wskazanego przez kupującego, który ma prawo decydowania o organizacji transportu, a sprzedawca jest zobowiązany do dostarczenia towaru w dniu ustalonym przez kupującego danemu przewoźnikowi. Ryzyko związane z towarem przechodzi na kupującego w momencie przekazania towaru przewoźnikowi.

 

Zgodnie z definicją zawartą w ustawie o podatku od towarów i usług przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej. Natomiast podatnikami z tytułu importu towarów są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła, albo cło na towar zostało zawieszone w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Co do zasady, obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego z zastrzeżeniem art. 19a ust. 10a i 11 ustawy o VAT. Zgodnie z ust. 11 w przypadku objęcia towarów procedurą tranzytu, jeżeli od towarów tych pobierane są opłaty wyrównawcze lub opłaty o podobnym charakterze, obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą wymagalności tych opłat. Procedura tranzytu zewnętrznego, zgodnie z art. 226 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny Dziennik Urzędowy UE z 2013 L 269/1, pozwala na przemieszczanie towarów nieunijnych z jednego do drugiego miejsca znajdującego się na obszarze celnym Unii, przy czym towary te nie podlegają należnościom celnym przywozowym oraz innym należnościom określonym w innych przepisach, ani środkom polityki handlowej. Zgodnie natomiast z art. 5 pkt 24 w/w rozporządzenia „towary nieunijne” oznaczają towary inne niż te, o których mowa w pkt 23), lub takie, które utraciły unijny status celny, a zatem towary, które zostały przywiezione z państw lub terytoriów niebędących częścią obszaru celnego Unii Europejskiej i nie zostały dopuszczone do swobodnego obrotu. Z przepisów tych wynika, że zgodnie z założeniem procedury celnej tranzytu, jej zastosowanie powoduje, że mimo, iż towar znajduje się na terytorium celnym Wspólnoty, to nie może być na jej terytorium przedmiotem konsumpcji. Niekonsumpcyjny charakter towaru objętego taką procedurą wyłącza zatem powstanie obowiązku podatkowego w podatku VAT w przypadku dostaw tych towarów przed dokonaniem ostatecznej odprawy celnej.

Miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej. W przypadku, gdy towary zostaną objęte procedurą tranzytu  z momentem ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary te przestaną podlegać tym procedurom. W związku z powyższym, import towarów uważa s...