Montaż bram garażowych w budynkach mieszkalnych a stawka VAT

Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w indywidualnej interpretacji nr IPTPP1/443-10/11-4/ALN z dnia 15 czerwca 2011 roku.

Sytuacja podatnika

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje roboty budowlano-montażowe, między innymi montaż bram garażowych w budynkach mieszkalnych jedno i wielorodzinnych. Do wyceny wykonywanych robót Spółka stosuje dwie stawki podatku VAT:

• Stawkę 8% dla garaży znajdujących się w budynkach mieszkalnych jedno i wielorodzinnych objętych społecznym programem mieszkaniowym, spełniającym dodatkowo następujące warunki:

• - garaż znajduje się w bryle budynku,

• - garaż nie stanowi wyodrębnionej własności,

• - powierzchnia użytkowa garażu wynosi poniżej 50% powierzchni użytkowej budynku,

• - garaż nie jest wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej.

• Stawkę 23% dla garaży nie spełniających warunków podanych w punkcie 1. Spółka stosuje wymienione w punkcie 1 i 2 stawki podatku VAT dla wartości całej usługi składającej się z kosztu bramy, elektroniki sterowania bramy oraz kosztów ich montażu.

Usługi montażu bram garażowych, do których Spółka stosuje obniżoną stawkę podatku VAT w wysokości 8%, dokonywane są w budynkach mieszkalnych, które zgodnie z Polska Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (Dz. U. nr 112, poz. 1316 ze zm.), określone są symbolem PKOB – dział 11 grupa 111,112,113 klasa 1110,1121,1222,1130. Wymiany bram garażowych Spółka wykonuje zarówno w nowobudowanych budynkach, jak również jako wymianę bram już istniejących.

W związku z powyższym Spółka zwróciła się do organu podatkowego o potwierdzenie, że zastosowane stawki podatku VAT w wysokości 8% i 23% dla usług montażu bram garażowych w budynkach mieszkalnych jedno i wielorodzinnych są właściwe.

Odpowiedź Dyrektora Izby Skarbowej

W myśl z art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku w wysokości 8%, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Odpowiednio do treści art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12 lit. b) ustawy, nie zalicza się:

• budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2

• lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12 lit. c) ustawy).

Stosownie do § 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do w...