Opodatkowanie sprzedaży obuwia ochronnego w muzeum

ODPOWIEDŹ

Muzeum jest instytucją kultury, czyli zakładem o charakterze publicznym zajmującym się upowszechnianiem kultury, może być zarówno państwowy jak i samorządowy. Zgodnie z art. 1 ustawy z 21 listopada 1996 roku o muzeach, muzeum jest jednostką organizacyjną nienastawioną na osiąganie zysku, której celem jest gromadzenie i trwała ochrona dóbr naturalnego i kulturalnego dziedzictwa ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, informowanie o wartościach i treściach gromadzonych zbiorów, upowszechnianie podstawowych wartości historii, nauki i kultury polskiej oraz światowej, kształtowanie wrażliwości poznawczej i estetycznej oraz umożliwianie korzystania ze zgromadzonych zbiorów.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnieniu od podatku podlegają usługi kulturalne świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Natomiast jak wynika z załącznika nr 3 do ustawy, pod poz. 184 figurują „Usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury - wyłącznie w zakresie wstępu” - bez względu na symbol PKWiU. Z powołanego wyżej przepisu wynika, że stawką podatku obniżoną do wysokości 8% objęte zostały m.in. usługi muzeów, jednakże wyłącznie w zakresie wstępu.

Jak wynika z pytania Czytelnika, muzeum z uwagi na duże zainteresowanie turystów chce wprowadzić dodatkowo płatne nakładki filcowe na obuwie lub jednorazowe obuwie materiałowe.

W celu określenia prawidłowej stawki podatku VAT należy ustalić czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem głównym wraz ze świadczeniami pomocniczymi czy odrębnymi czynnościami. Zgodnie z orzecznictwem sądów, jeżeli występuje kilka świadczeń, z których każde mogłoby mieć samodzielny charakter, a jednak z pewnych względów zostają wykonane w sposób „łączny” mówi się wówczas o usługach złożonych albo kompleksowych.

Należy podkreślić, iż koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W świetle jego orzecznictwa, w celu określenia czy mamy do czynienia z tzw. usługą kompleksową należy poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia czy podatnik dostarcza nabywcy kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie. Ponadto Trybunał uznał, że każde św...