Rozliczenie opłat i prowizji naliczanych od kart paliwowych

ODPOWIEDŹ

Potrącana prowizja i opłata stała z tytułu korzystania z kart paliwowych stanowi import usług. Obowiązek podatkowy powstaje na zasadach ogólnych, tj., co do zasady, z chwilą wykonania usługi. Za moment wykonania usługi należy uznać moment potrącenia opłaty, prowizji, tj. 30.09.2017 roku i wykazać w deklaracji VAT-7 za wrzesień 2017 roku.

Kwoty wyrażone w walucie obcej należy przeliczyć na złote według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, tj. na dzień 29 września 2017 roku. Przedmiotowa usługa jako element pakietu usług świadczonych przez DKV na rzecz Czytelnika opodatkowana będzie stawką VAT 23%.

Prowizje i opłaty stałe dotyczące korzystania z kart paliwowych DKV należałoby zaliczyć do kosztów pośrednich w dacie ich poniesienia tzn. w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych zaksięgowano na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury czy rachunku. W przestawionym przypadku dowodem jest e-nota. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku poniesionych w walutach obcych, do ich przeliczenia na złote polskie należy stosować średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

UZASADNIENIE

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych

Ustawową definicję kosztów uzyskania przychodów, jako kategorii z zakresu prawa podatkowego, zawiera art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z ww. przepisem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Z analizy wskazanego przepisu wynika, iż co do zasady dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowo – skutkowy. Należy również podkreślić, iż podatnik winien pamiętać, że do kosztów uzyskania przychodów ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane.

W przedstawionej sytuacji Firma podpisała umowę z Firmą DKV określającą zasady i tryb współpracy pomiędzy stronami w zakresie dokonywania przez Firmę transakcji bezgotówkowych przy użyciu tzw. kart paliwowych oraz zasady rozliczeń za transakcje bezgotówkowe dokonywane przy użyciu tych kart. Wydatki z tytułu zakupu towarów (paliw), udokumentowane fakturami wystawionymi przez DKF na Firmę są ponoszone w celu uzyskania przychodu, zatem należności wynikające z faktur wystawionych na Firmę stanowić będą koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym opłaty i prowizje związane z wykorzystaniem kart paliwowych będą stanowiły koszt podatkowy, który należałoby zakwalifikować jako koszty pośrednie działalności gospodarczej. Zgodnie z dyspozycją zawartą w w art. 15 ust. 4d updop koszty pośrednie są potrącalne w dacie ich poniesienia. tzn. w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych zaksięgowano na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury czy rachunku. W przestawionym przypadku dowodem jest e-nota.

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca wskazał, że w sytuacji gdy koszt zostanie poniesiony w walucie obcej, to przedsiębiorca winien przeliczyć go na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Przy czym należy uznać, że koszt poniesiony wynika z faktury bądź inne...