Świadczenie usług najmu lokali

Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 2 października 2012 roku nr IPPP3/443-673/12-2/LK.

Sytuacja podatnika

Spółka, w ramach prowadzonej działalności wznosi kompleksy biurowe, zaś umiejscowione w nich lokale użytkowe oraz miejsca parkingowe przeznacza pod wynajem. Spółka w zawieranych umowach zobowiązuje najemców do zapłaty:

• czynszu podstawowego,

• opłaty eksploatacyjnej z tytułu udziału w kosztach,

• kosztów mediów.

Czynsz podstawowy obejmuje wynagrodzenie za udostępnienie powierzchni biurowej, magazynowej, miejsc parkingowych oraz w przypadku niektórych umów najmu wynagrodzenie z tytułu możliwości umieszczenia na fasadzie budynku logo reklamowego. Opłata eksploatacyjna, związana jest z dodatkowymi kosztami ponoszonymi przez spółkę w związku z utrzymaniem biurowca. Dotyczą one m.in. zarządzania nieruchomością, naprawy i konserwacji biurowca wraz z jego otoczeniem, zapewnienie systemu bezpieczeństwa, zapewnienia ubezpieczenia oraz personelu obsługującego biurowiec, a także dostawy wody czy prądu na użytek wspólny. Koszty mediów obejmują w szczególności koszty energii elektrycznej, internetu, usług telekomunikacyjnych, wynajmu sprzętu biurowego, sprzątania pomieszczeń, oraz innych usług zamówionych bezpośrednio przez najemcę. W zależności od postanowień umownych pomiędzy Spółką a najemcą, płatności z tytułu mediów są dokonywane przez najemców na konto bankowe spółki lub bezpośrednio na rzecz dostawców mediów.

W celu zwiększenia przychodów spółka podejmuje różne rozwiązania marketingowe, m.in. zwolnienie z czynszu w dwóch postaciach. Jedna z nich zakłada zaniechanie poboru czynszu podstawowego w całości przez okres wskazany w umowie. Drugi wariant zaś przewiduje procentowe zmniejszenie wysokości czynszu podstawowego. W obydwu przypadkach zwolnienie traktowane jest przez Spółkę jako rabat, który może obejmować nawet do 100% wartości czynszu podstawowego. Spółka podkreśla, iż ww. zwolnienie nie dotyczy opłaty eksploatacyjnej oraz kosztów mediów, które zawsze podlegają wpłacie przez cały czas trwania stosunku najmu.

W związku z powyższym Spółka zwróciła się do organu podatkowego z zapytaniem, czy świadczenie usługi najmu w okresie objętym zwolnieniem dotyczącym zapłaty czynszu podstawowego stanowi nieodpłatne świadczenie usług i będzie podlegać opodatkowaniu na gruncie art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odpowiedź Dyrektora Izby Skarbowej

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, na równi z odpłatnym świadczeniem usług, uznaje się:

• użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;

• nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Należy jednocześnie zauważyć, że treść art. 8 ust. 2 ww. ustawy wskazuje, iż aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, czyli za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika.

Biorąc pod...