Terminy na fakturach w przypadku usług ciągłych

ODPOWIEDŹ

Biuro rachunkowe może wystawić fakturę z datą wystawienia 1lipca, datą sprzedaży 1 lipca, z datą terminu zapłaty 10 lipca, z treścią usługa księgowa w lipcu. Usługa ciągła to usługa, świadczona w sposób powtarzalny, nieprzerwanie przez cały czas trwania umowy, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń. Ciągłość takiej usługi wynika z umowy zawartej pomiędzy Biurem a jego klientem. Zatem w przedmiotowej sprawie można uznać transakcje jako usługę ciągłą.

Rozliczenie miesięczne udokumentowane fakturą z 31 lipca i zapłatą z góry 10 lipca spowoduje powstanie obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania zapłaty, tj. 10 lipca.

W przypadku usług ciągłych faktura powinna zawierać datę wykonania usługi, lub datę otrzymania zapłaty, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury. Nie trzeba wskazywać okresów jakich dotyczy, jednak dla przejrzystości taką informację można umieścić.

UZASADNIENIE

Zgodnie z zasadą ogólną wynikającą z ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. Jednakże usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Regulacja ma zastosowanie do świadczenia usług, które mogą być wykonywane w sposób ciągły, jeżeli zostały dla nich ustalone następujące po sobie terminy płatności. Stąd, jeśli strony umówiły się na np. miesięczne rozliczenie usług, to obowiązek podatkowy powstanie ostatniego dnia każdego miesiąca aż do zakończenia trwania umowy.

Jeżeli jednak przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia „sprzedaży o charakterze ciągłym”. NSA określił w wyroku z dnia 2012.04.17 o sygn. akt I FSK 935/11 charakter usługi ciągłej stwierdzając, że: „sprzedaż o charakterze ciągłym (...) polega na świadczeniach ciągłych podatnika, obejmujących pewne stałe zachowania w czasie trwania stosunku obligacyjnego, zaspokajające interes odbiorcy tych świadczeń, poprzez ich trwały - pod względem czasowym i funkcjonalnym - charakter oraz cechujące się niemożliwością wyodrębnienia powtarzających się czynności podatnika, co jest charakterystyczne dla świadczeń ciągłych (okresowych)”.

W związku z powyższym można uznać, że jako sprzedaż ciągłą należy traktować każdą dostawę lub usługę, która jest wykonywana nieprzerwanie przez czas trwania umowy i w której jednoznacznie można określić jedynie moment rozpoczęcia jej świadczenia, natomiast moment jej zakończenia rozumianego jako definitywne wykonanie, nie jest z góry określony, ewentualnie jest on wyznaczony przez datę obowiązywania umowy między kontrahentami. Za świadczenie o charakterze ciągłym należy uznać świadczenie odbywające się stale i nieprzerwanie. Istotne jest, by miało to miejsce w sposób powtarzalny w okresie, na jaki została ona zawarta oraz aby nie było możliwości wyodrębnienia poszczególnych jej etapów, czyli określenia, w jakim momencie dana część zostanie wykonana.

Faktury dokumentujące świadczenie usług o charakterze ciągłym, należy wystawiać nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykonano usługę. Analogicznie należy postąpić, jeżeli otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy przed...