Ulga na złe długi od 2019 roku

Odpowiedź

Obowiązek podatkowy w związku z dokonaną sprzedażą powstaje niezależnie od tego czy kontrahent dokona zapłaty za towar. Zatem w rozliczeniu za miesiąc w którym powstał obowiązek podatkowy Czytelnik  obowiązany jest rozliczyć podatek należny z tytułu tej sprzedaży. Jeżeli spełnione zostaną określone w ustawie warunki Czytelnik może następnie w rozliczeniu za miesiąc w którym upłynie  90 dni od daty płatności wykazanej na fakturze lub w umowie, dokonać korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego „in minus” z tytułu tej transakcji.

Uzasadnienie

Przedsiębiorca jednoosobowy, a więc najczęściej będący mikroprzedsiębiorcą w rozumieniu ustawy Prawo przedsiębiorców ma możliwość zarządzania płynnością płatniczą z wykorzystaniem treści art.89a ust.1-5 ustawy o podatku od towarów i usług (u.p.t.u.). Płynność płatnicza jest definiowana jako zdolność do regulowania bieżących zobowiązań lub też szerzej, jako zarządzanie strumieniami wpływów i wypływów pieniężnych w ramach działalności gospodarczej z uwzględnieniem koniecznych do zapłaty podatków.

Sytuacją częstą lub bardzo częstą, w relacjach pomiędzy przedsiębiorcami, jest udzielanie sobie kredytu kupieckiego, który w praktyce jest odroczonym terminem płatności. Zdarza się też, iż nabywca towaru lub usługi nie zapłaci za wierzytelność w terminie, a to zmienia in minus płynność płatniczą sprzedawcy, co wynika z konieczności zadeklarowania i rozliczenia podatku należnego za okres rozliczeniowy w którym dokonano sprzedaży. Zatem, fakturowa metoda rozliczania podatku VAT powoduje, że podatek należny jest deklarowany i rozliczany od transakcji dostawy towaru lub wykonania usługi niezależnie od faktu, czy odbiorca zapłacił kwotę wierzytelności, którą należy rozumieć jako sumę wartości netto faktury oraz podatku należnego.

 

Przykład 1

Sprzedawca wydał towar i wystawił fakturę 20 stycznia z terminem płatności 35 dni. Podatek należny ale i podstawę opodatkowania należy wykazać w deklaracji za styczeń do 25 lutego, a to oznacza że sprzedający będzie zobowiązany ze swoich środków pieniężnych zapłacić podatek należny. Wierzytelność wpłynie bowiem już po 25 lutego. Przedsiębiorca musi mieć zatem inne środki pieniężne niż pochodzące z tej należności.

 

Przykład 2

Sprzedawca wydał towar i wystawił fakturę 20 stycznia z terminem płatności 20 dni. VAT należny i podstawę opodatkowania należy wykazać w deklaracji za styczeń do 25 lutego. Wierzytelność wpłynie do sprzedającego przed datą 25 lutego. Oznacza to, że nabywca dokonując zapłaty wierzytelności na rachunek operacyjny sprzedającego przed 25 lutym dostarczy środków pieniężnych na zapłatę podatku należnego.

 

Ustawodawca wprowadził jednakże przepisy, które w pewnym stopniu pomagają sprzedającym poprawić płynność płatniczą, a które zostały znowelizowane z dniem 1 stycznia 2019 r. na korzyść podatników (sprzedawców).

Ogólnie, w treści art.89a ust.1 u.p.t.u. wskazano: Podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona. W powyższym przepisie występuje pojęcie uprawdopodobnienia w kontekście nieściągalności i powinna ona być rozumiana przez pryzmat ust.1a: Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze. Termin 90 dni został skrócony z terminu 150 dni (obowiązującego do do 31.12.2018 r.) co w praktyce oznacza bardzo dużą korzyść dla sprzedawcy, gdyż może on w deklaracji za miesiąc, gdy upływa 90 dzień od daty zapłaty (wyrażonej na fakturze lub w umowie) dokonać obniżenia podstawy opodatkowania, a co najważniejsze obniżyć kwotę podatku należnego. Nowe przepisy skracają zatem termin obniżenia kwoty podatku należnego o 2 miesiące.

 

Przykład 3

Sprzedawca sprzedał towar 20 stycznia 2019 r. a termin płatności określił na fakturze na 20 dni. Odbiorca pomimo wezwań nie zapłacił, a zatem według „starych przepisów, czyli 150 dni” termin uprawdopodobnienia nieściągalności przypadłby na lipiec 2019 r. Rozliczenie podatku należnego in minus (korekta ujemna) miałaby miejsce zatem dopiero do 25 sierpnia (złożenie np. VAT-7 za lipiec). Obecnie termin 90 dni przypad...