Nie każdy wywóz poza terytorium Unii Europejskiej jest eksportem

Podatniczka dokonywała sprzedaży tkanin, których ostatecznym odbiorcą były firmy amerykańskie. Dla udokumentowania tych dostaw firma sporządziła deklaracje eksportowe SAD, załączając do nich wystawione faktury. Jako kraj przeznaczenia wskazała Rosję lub Białoruś. Wywóz towarów został zgłoszony w polskim urzędzie celnym, a następnie nastąpiło przemieszczenie towarów z terytorium Polski do składów celnych na terytorium Litwy. Na terytorium Litwy (a więc Wspólnoty) podatniczka przenosiła prawo do rozporządzania towarami jak właściciel na nabywcę, skąd nabywca dokonywał kolejnej dostawy na rzecz innego podmiotu gospodarczego. Towary znajdujące się w składach celnych stały się przedmiotem dalszych transakcji sprzedaży według następujących schematów: B. (USA) - O. (Czechy) –U.(Białoruś) oraz F.(USA) –G. (Panama) – O.(Rosja).

Dane wynikające z faktur eksportowych wystawionych przez podatniczkę na rzecz amerykańskich odbiorców nie znajdowały odzwierciedlenia w fakturach handlowych zgłoszonych w procedurze TIR. Co prawda, rodzaj tkanin wywożonych ze składu celnego był tego samego rodzaju, co zgłoszony do wywozu, ale towary te posiadały już niższą wartość, tj. odsprzedawane były po znacznie niższych cenach od wykazanych na fakturach wystawionych przez podatniczkę. W przeważającej większości przypadków zachodziły tez różnice w ilości wywożonych towarów w stosunku do ilości wykazanej w fakturach sprzedaży.

Organ podatkowy zakwestionował kwalifikację opisanej transakcji jako eksportu towarów i stwierdził, że potwierdzone przez litewskie władze celne karty 3 SAD nie dokumentują wywozu towarów poza granice Wspólnoty w warunkach zrealizowanych dostaw pomiędzy podatniczką a podmiotami amerykańskimi, lecz dotyczą dostaw dokonanych na Litwie, w których podatniczka nie była stroną. Wywóz t...