196
Opodatkowanie usług w obrocie międzynarodowym jest zagadnieniem, które wciąż sprawia przedsiębiorcom wiele problemów. W sytuacji świadczenia usług dla kontrahentów prowadzących działalność gospodarczą, ale nie posiadających siedziby tej działalności ani stałego miejsca jej prowadzenia na terytorium Polski często spotykamy się z dylematem, czy opodatkować daną usługę, czy pozostawić opodatkowanie kontrahentowi. W tym artykule poradzimy Państwu, jak rozstrzygnąć ten dylemat.
Najważniejszym problemem, który muszą rozstrzygnąć podatnicy w celu prawidłowego opodatkowania świadczonych przez siebie usług jest to, czy usługa w ogóle powinna być opodatkowana w Polsce. W celu udzielenia odpowiedzi na to pytanie należy określić miejsce świadczenia usługi. Kolejnym pytaniem, na które należy sobie odpowiedzieć jest to, kto jest podatnikiem odpowiedzialnym za opodatkowanie usługi. W końcu, należy zastanowić się nad momentem powstania obowiązku podatkowego oraz wysokością opodatkowania. Dopiero udzielenie odpowiedzi na wszystkie powyższe pytania pozwala na prawidłowe opodatkowanie usług świadczonych w obrocie międzynarodowym.
1. Miejsce świadczenia usług
Polska ustawa o podatku od towarów i usług, podobnie jak ustawy pozostałych państw członkowskich Unii Europejskiej oraz przepisy unijne, w dosyć specyficzny sposób definiują miejsce świadczenia usług. Zgodnie z tymi aktami prawnymi to, gdzie usługa jest faktycznie świadczona rzadko jest równoznaczne z tym, gdzie usługa jest świadczona w rozumieniu przepisów. Umiejętność prawidłowego określenia ustawowego miejsca świadczenia usług jest bardzo ważna szczególnie w przypadku transakcji pomiędzy podmiotami posiadającymi siedzibę lub miejsce zamieszkania w różnych państwach. To, gdzie usługa jest świadczona w rozumieniu przepisów determinuje bowiem to, gdzie jej świadczenie powinno być opodatkowane.
W Polsce kwestię miejsca świadczenia usług regulują przepisy zawarte w art.28a – 28o ustawy o podatku od towarów i usług. Określają one miejsce świadczenia dla usług wykonywanych są na rzecz podatników (tzw. usługi B2B, z ang. „business to business”), oraz usług świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami (tzw. usługi B2C, z ang. „business to customer”). W celu prawidłowego określenia miejsca świadczenia usług w obrocie międzynarodowym, w pierwszej kolejności należy odpowiedzieć sobie na dwa pytania:
• Czy kontrahent posiada status podatnika?
• Jaki jest rodzaj świadczonej usługi?
1.1. Definicja podatnika
Zgodnie z art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług, na potrzeby określenia miejsca świadczenia usług przez podatnika rozumie się:
• podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat tej działalności,
• osobę prawną niebędącą podatnikiem, o którym mowa powyżej, która jest zidentyfikowana do celów podatku od towarów i usług lub podatku od wartości dodanej (a więc jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce lub innym kraju członkowskim Unii Europejskiej).
Jak widać, ustaw...
