Brak zwolnienia od podatku VAT dla usług organizacji turnusów rehabilitacyjnych

 

Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 15 października 2012 roku nr IBPP3/443-690/12/EJ.

Sytuacja podatnika

Podatnik w ramach wykonywanej działalności zamierza świadczyć usługi polegające na przyjmowaniu i obsługiwaniu cyklicznych turnusów rehabilitacyjnych wraz z zakwaterowaniem. Zabiegi rehabilitacyjne będą proponowane przez fizjoterapeutę na podstawie skierowania od lekarza specjalisty lub wywiadu badania pacjenta. Zabiegi rehabilitacyjne wykonywane będą przez fizjoterapeutę, technika fizjoterapeutę, pielęgniarkę lub lekarza.

Podatnik nie jest podmiotem leczniczym oraz nie posiada statusu podmiotu leczniczego. Wykonywane przez Podatnika usługi nie będą usługami turnusów rehabilitacyjnych w rozumieniu ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych. Również świadczone usługi nie są usługami turystycznymi opodatkowanymi na zasadzie marży.

Świadczone przez Podatnika usługi turnusów rehabilitacyjnych to usługa kompleksowa składająca się z usługi rehabilitacyjnej świadczonej przez rehabilitanta oraz usług dodatkowych świadczonych przez Podatnika.

W związku z powyższym Podatnik zwrócił się do organu podatkowego z zapytaniem, czy powyższe turnusy rehabilitacyjne (pobyt + świadczenie rehabilitacyjne) będą mogły korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19, 19a ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 13 ust. 1 pkt 25 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Odpowiedź Dyrektora Izby Skarbowej

Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy o podatku od towarów i usług ze zwolnienia korzystają usługi mające cel diagnostyczny lub terapeutyczny (leczniczy), świadczone przez podmioty lecznicze, bądź przez przedstawicieli zawodów medycznych (lekarzy i lekarzy dentystów, pielęgniarki i położne, osoby wykonujące inne zawody medyczne oraz psychologów). Zatem zwolnienie to obejmuje tylko świadczenia medyczne wykonywane w określonym celu przez określone osoby (podmioty). Jeśli głównym celem świadczenia nie będzie profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia, to wówczas nie będzie ono objęte zwolnieniem podatkowym.

Natomiast z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 19a ww. ustawy wynika, iż powyższe usługi podlegają zwolnieniu od podatku również w sytuacji, gdy pomiędzy bezpośrednim świadczeniodawcą usługi, a pacjentem istnieje trzeci podmiot, który nabywa usługę medyczną od świadczeniodawcy i zbywa ją osobie trzeciej.

Określając krąg podmiotów objętych zwolnieniem ustawodawca odwołał się do ustawy o działalności leczniczej, zgodnie z którą osoba wykonująca zawód medyczny – oznacza osobę uprawnioną na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny.

Świadczeniem zdrowotnym stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o działalności leczniczej są działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.

W myśl art. 10 ww. ustawy, ambulatoryjne świadczenia zdrowotne obejmują świadczenia podstawowej lub specjalistycznej opieki zdrowotnej oraz świadczenia z zakresu rehabilitacji leczniczej, udzielane w warunkach niewymagających ich udzielania w trybie stacjonarnym i całodobowym w odpowiednio urządzonym, stałym pomieszczeniu. Udzielanie tych świadczeń może odbywać się w pomieszczeniach przedsiębiorstwa, w tym w pojeździe przeznaczonym do udzielania tych świadczeń, lub w miejscu pobytu pacjenta.

Zgodnie z § 13 ust. 8 i 9 ww. rozporządzenia, zwolnienia, o których m...