Emisja bonów podarunkowych a obowiązek podatkowy

Odpowiedź

Jeżeli, jest to bon jednego przeznaczenia (SPV), to sprzedaż bonu w styczniu rodzi obowiązek podatkowy w styczniu 2019 r. Realizacja bonu ponad jego kwotę, będzie rodziła obowiązek podatkowy od kwoty ponad wartość bonu, w miesiącu realizacji, tzn. że w styczniu powstał obowiązek podatkowy w związku z wydaniem bonu na kwotę 100 zł, w lutym powstał obowiązek podatkowy od kwoty 10 zł jako odrębnej transakcji. Ewidencjonowanie każdej pozycji sprzedaży odbywa się na zasadach ogólnych.

 

Uzasadnienie

Od 1 stycznia 2019 roku ustawodawca wprowadził zmiany w ustawie o podatku od towarów i usług, implementując dyrektywy Rady (UE):

 

• 2016/1065 z dnia 27-06-2016 r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w sprawie bonów na towary lub usługi,

• 2017/2455 z dnia 05-12-2017 roku zmieniającej dyrektywę- 2006/112/WE i 2009/132/WE – wprowadzającej zmiany niektórych obowiązków wynikających z podatku od wartości dodanej w przypadku świadczenia usług i sprzedaży towarów na odległość, w zakresie art. 1 tej dyrektywy.

 

 

Znowelizowane przepisy ustawy o VAT wprowadziły instytucję bonu, bonu jednego przeznaczenia, bonu różnego przeznaczenia, emisji bonu i transferu bonu. Przez bon rozumie się instrument, z którym wiąże się obowiązek jego przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, w przypadku którego towary, które mają zostać dostarczone, lub usługi, które mają zostać wykonane, lub tożsamość potencjalnych dostawców lub usługodawców są wskazane w samym instrumencie lub określone w powiązanej dokumentacji, w tym w warunkach wykorzystania tego instrumentu.

Należy spostrzec, że powyżej zdefiniowane bony nie są tożsame z bonami na towary bądź usługi, które zapewniają zniżki przy ich zakupie.

 

• Bon jednego przeznaczenia

 

Przez bon jednego przeznaczenia (SPV) należy rozumieć bon, w przypadku którego miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których bon dotyczy, oraz kwota należnego podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług są znane w chwili emisji tego bonu.

Oznacza to, że bon SPV dotyczy konkretnego towaru bądź usługi, która będzie wykonana w danym państwie członkowskim oraz znana jest stawka podatku za dany towar bądź usługę.

Ustawodawca wprowadził również pojęcie emisji bonu, które oznacza pierwsze wprowadzenie bonu do obrotu oraz pojęcie transferu bonu – które oznacza emisję bonu oraz każde przekazanie tego bonu po jego emisji. Zatem, przy każdorazowym transferze bonu SPV wystąpi czynność opodatkowania VAT.

Zgodnie z art. 8a ust. 1-3 ustawy o VAT transfer bonu jednego przeznaczenia dokonany przez podatnika działającego we własnym imieniu uznaje się za dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten bon dotyczy. Faktycznego przekazania towarów lub faktycznego świadczenia usług w zamian za bon jednego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia nie uznaje się za niezależną transakcję w części, w której wynagrodzenie stanowił bon co oznacza, że takie przypadki nie będą uznawane za autonomiczną czynność. Chodzi o to, żeby przy faktycznym skorzystaniu z bonu konsument nie płacił VAT ponownie. Jeżeli natomiast transferu bonu jednego przeznaczenia dokonuje podatnik działający w imieniu innego podatnika, uznaje się, że taki transfer stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten bon dotyczy, dokonane przez podatnika, w imieni...