Odsetki od bezumownego korzystania z gruntu gminnego

Odpowiedź
Bezumowne korzystanie przez stronę z gruntu gminy nie jest umową cywilną dzierżawy czy też najmu czyli nie jest transakcją handlową. Wobec tego nie może być stosowana ustawa o odsetkach za opóźnienie od transakcji handlowych. Oznacza to, że Gminie należą się odsetki ustawowe naliczane na podstawie Kodeksu cywilnego.

Uzasadnienie
Na wstępie należy podkreślić, że bezumowne korzystanie z gruntu gminnego to sytuacja, w której osoba nie ma tytułu prawnego lub zgody właściciela, a korzysta z jego gruntu.
Zauważyć trzeba, że w zakresie w jakim należność na bezumowne korzystanie z gruntu gminnego stanowi wynagrodzenie za świadczoną usługę podlega ona opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Odsetki uregulowane są w Kodeksie cywilnym oraz w ustawie z dnia 8 marca 2013 roku o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych.
Należy zauważyć, że odsetki są konsekwencją nienależytego wykonania umowy przez jedną ze stron tj. za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego.
Podkreślić trzeba, że strony mają dowolność w kształtowaniu stosunku umownego, jednakże muszą trzymać się zasad uregulowanych w Kodeksie cywilnym. Jedną z tych zasad jest, że w przypadku opóźnienia w spełnieniu świadczenia pieniężnego (zapłaty wynagrodzenia) wierzycielowi przysługują odsetki (art. 481 kc). 
Odsetki uregulowane w Kodeksie cywilnym.
Kodeks cywilny reguluje odsetki ustawowe:

• w art. 359, które płacone są za korzystanie z cudzego kapitału zgodnie z umową, jeśli nie przewidziano wysokości takich odsetek w umowie (np. odsetki od pożyczki spłacane w okresie korzystania z niej),
• w art. 481 kc „odsetki ustawowe za opóźnienie” z art. 481 kc należą się wierzycielowi w przypadku, gdy zapłata świadczenia pieniężnego nie następuje w określonym terminie. Zatem, możliwość żądania zapłaty odsetek od dłużnika powstaje w wyniku opóźnienia w zapłacie, a nie zwłoki. Przepis wskazuje, że prawo do odsetek powstaje nawet wtedy, gdy wierzyciel nie poniesie żadnej szkody. Zwłoka dłużnika tj. zawinione opóźnienie powoduje, że u wierzyciela powstanie z tego powodu jakaś szkoda. Wówczas może on żądać naprawienia tej szkody poprzez żądanie zapłaty odszkodowania wyższego niż odsetki przewidziane w umowie lub przepisach. Jeżeli jednak wierzyciel ponosi szkodę wyższą od odsetek, a opóźnienie w zapłacie nie następuje z przyczyn leżących po stronie dłużnika,  to tego odszkodowania żądać nie można.

Jeśli chodzi o wysokość odsetek za opóźnienie w zapłacie, to jeżeli strony nie ustalą w umowie wysokości odsetek, to obowiązują odsetki w określonej wysokości. Strony mogą umówić się na wyższe odsetki, jednakże limitem jest dwukrotność wysokości odsetek wynikających z przepisów. Należy zaznaczyć, że jeśli zostaną przewidziane odsetki przekraczające ustawowy pułap, to wierzycielowi przysługują wyłącznie odsetki w maksymalnej wysokości zgodnie z przepisami. 
Art. 481 § 2 kc wskazuje, że wysokość odsetek ustawowych za opóźnienie to suma stopy referencyjnej NBP i 5,5 punktu procentowego (aktualnie jest to 7%), a zatem maksymalny limit odsetek za opóźnienie to obecnie 14%. Natomiast obecna wysokość odsetek ustawowych wynikających z art. 359 kc wynosi 5%, a maksymalny limit to 10%. 
Podkreślić trzeba, że kwestia odsetek została zwarta również w  ustawie z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych. Stosownie do  art.4 pkt 3  ustawy wysokość odsetek ustawowych za opóźnienie to suma stopy referencyjnej NBP i 8 punktów procentowych – a zatem aktualnie odsetki te wynoszą 9,5%, a maksymalny limit odsetek umownych to 19%.
Odsetki naliczane zgodnie z ustawą o terminach zapłaty w transakcjach handlowych. Stosowanie poszczególnych odsetek wiąże się z zakresem stosowania ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, które wynikają z art. 2 ustawy. Zatem, stosuje się ją wtedy, gdy d...