Odpowiedź
Paragon imienny nie może stanowić jedynego dokumentu sprzedaży, może być wydawany klientom łącznie z paragonem fiskalnym.
Uzasadnienie
Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 1 tej ustawy podatnicy rejestrujący obrót i kwotę podatku należnego za pomocą kas fiskalnych mają obowiązek dokonywać wydruku paragonu lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy. Paragon sprzedawca jest obowiązany wydać bez wyraźnego żądania konsumenta.
Ewidencja obrotu i kwot podatku należnego prowadzona z zastosowaniem kas rejestrujących stanowi dowód, co do wysokości obrotu oraz kwot podatku należnego od dokonanych przez podatnika transakcji sprzedaży w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Paragony fiskalne, a zarazem raporty fiskalne muszą odzwierciedlać wartość sprzedaży i potwierdzać faktyczny przebieg operacji gospodarczych.
Podatnik ma zawsze obowiązek dokumentować dokonaną sprzedaż i wydawać oryginały paragonów fiskalnych z wyjątkiem sytuacji, gdy na żądanie tych osób wystawia fakturę VAT. Emitowany w programie komputerowym paragon imienny, jako dodatkowy dokument stosowany przez Czytelnika dla uproszczenia przypisywania dokonanych przez klientów wpłat do konkretnych transakcji nie może zastąpić zwykłego paragonu z kasy fiskalnej. Może być wydawany klientom łącznie z paragonem fiskalnym, jednak nie może on stanowić jedynego dokumentu sprzedaży wydawanego nabywcy, zastępującego paragon fiskalny lub fakturę VAT.
Podstawa prawna: art. 111 ust. 1, ust. 3a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
