Odpowiedź
Przejęcie majątku spółki przez wspólnika do swojej działalności gospodarczej stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT i to zarówno po stronie tego wspólnika, jak i spółki (art. 6 pkt 1 ustawy o VAT).
Uzasadnienie
W sytuacji przekształcenia spółki osobowej w przedsiębiorcę jednoosobowego mamy do czynienia z następstwem prawnym pod tytułem ogólnym, to jest z sukcesją uniwersalną. Wspólnik B wstąpił w ogół praw i obowiązków stanowiących majątek funkcjonującej spółki (przedsiębiorstwo spółki) z zamiarem kontynuowania jej dotychczasowej działalności (opodatkowanej VAT).
Majątek spółki przejęty przez wspólnika B stanowi przedsiębiorstwo na gruncie podatku VAT, jednak przepisy ustawy o VAT nie definiują tego pojęcia i w tym zakresie należy posiłkować się przepisami ustawy Kodeks cywilny (k.c.). Zgodnie z art. 55[1] k.c., przedsiębiorstwem jest zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Ważne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki między poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Jest to kluczowa kwestia przy ocenie, czy chodzi o przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część, których zbycie jest wyłączone spod działania ustawy o VAT (por. wyrok WSA we Wrocławiu z 24 stycznia 2017 r. teza 1; sygn. akt I SA/Wr 1125/16).
A zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W świetle powyższego, przejęcie majątku spółki przez wspólnika B do swojej działalności gospodarczej stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Jak stwierdził WSA we Wrocławiu w wyroku z 24 stycznia 2017 r. teza 2 (sygn. akt I SA/Wr 1125/16), „(…) przyjęta w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT opcja wyłączenia z opodatkowania zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wymaga uznania, że w przypadku zbycia tak określonego przedmiotu, jego nabywca traktowany jest jako następca prawny podatnika dokonującego zbycia. W takiej sytuacji dochodzi do sukcesji prawnopodatkowej i następuje przeniesienie na nabywcę zasad dotyczących opodatkowania VAT w odniesieniu do czynności związanych z nabytym mieniem na warunkach identycznych, jakie obowiązywały zbywcę, gdyby do zbycia nie doszło”.
Podstawa prawna: art. 65, art. 66 ustawy z 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych, art. 6 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, art. 55[1] ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny
