Faktura VAT RR bez danych nabywcy może stanowić podstawę do obniżenia należnego podatku od towarów i usług. Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku III SA/Wa 2482/10 z 23 maja 2011.
Sytuacja podatnika
Omawiane orzeczenie sądu administracyjnego wydane zostało w wyniku skargi podatnika na decyzję organu podatkowego,
wydaną w rezultacie postępowania podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2009
roku. W okresie tym spółka prowadziła działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży owoców i warzyw dostarczanych
przez producentów. Sprzedaż na rzecz kontrahentów krajowych dokumentowana była fakturami VAT lub rejestrowana za
pośrednictwem kasy fiskalnej według stawki VAT 3%. Towary handlowe spółka nabywała między innymi od rolników
ryczałtowych. W trakcie kontroli podatkowej organ podatkowy stwierdził, że na oryginałach faktur VAT RR brak było
danych nabywcy oraz imienia i nazwiska oraz podpisu osoby uprawnionej do wystawienia faktury, widniały natomiast dane
dotyczące rolnika ryczałtowego będącego dostawcą, dane o dokumencie stwierdzającym tożsamość dostawcy, dotyczące
towaru, wartości i należności, numer konta bankowego rolnika oraz podpis osoby uprawnionej do odbioru faktury i złożenia
oświadczenia. Do każdej faktury VAT-RR w sposób trwały dołączone były oświadczenia w sprawie pobrania od dostawcy
płodów rolnych 0,01% na fundusz promocji produktów rolno-spożywczych. W oświadczeniu tym podano pełną nazwę
nabywcy towarów oraz kwotę netto wynikającą z faktury VAT-RR.
Opisane powyżej faktury zostały przez spółkę zaewidencjonowane w rejestrze zakupu RR, a kwotę zryczałtowanego
zwrotu podatku od wartości nabytych produktów rolnych spółka wykazała w deklaracjach VAT-7 jako kwotę podatku
naliczonego podlegającego odliczeniu. Organ podatkowy zakwestionował powyższe odliczenie podatku ze względu
na to, że braki w zakresie przywołania danych nabywcy na fakturach wykorzystanych przez spółkę jako udokumentowanie
rozliczenia podatkowego powodują naruszenie art. 116 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, ustanawiających
obowiązek wystawienia faktury VAT przez podatnika nabywającego produkty rolne od rolnika ryczałtowego oraz
określających jakie dane powinna zawierać faktura VAT RR. Organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję naczelnika
urzędu skarbowego, wobec czego spółka wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego
W wydanym wyroku sąd administracyjny uchylił decyzje organów podatkowych, argumentując swoje stanowisko
w następujący sposób:
„Zgodnie z art. 117 ustawy rolnik ryczałtowy w zakresie, w którym wykonywane przez niego czynności objęte są
szczególnymi zasadami opodatkowania, zwolniony jest m.in. z obowiązku wystawiania faktur. Co więcej, rolnik ryczałtowy
nie ma prawa wystawiania faktur - faktura wystawiona przez niego jest fakturą wystawioną w trybie art. 108 ustawy
(…). Zwolnieniu rolnika ryczałtowego z obowiązku wystawiania faktur odpowiada nałożony na podstawie art. 116 ust. 1
ustawy obowiązek wystawiania faktur przez podatnika nabywającego produkty rolne lub usługi rolnicze. Stosownie do art.
116 ust. 1 ustawy, faktury VAT RR wystawiane są przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni.
(…) Faktury te wystawia się w dwóch egzemplarzach, a oryginał faktury przekazywany jest dostarczającemu produkty rolne
lub świadczącemu usługi rolnicze rolnikowi ryczałtowemu. Podstawową różnicą między fakturą VAT RR, a innymi fakturami
jest to, że zamiast kwoty i stawki podatku powinna znaleźć się na niej kwota oraz stawka zryczałtowanego zwrotu podatku.
Dodatkowo faktura taka zawiera oświadczenie rolnika ryczałtowego, o którym mowa w art. 116 ust. 3 ustawy. Ciężarem
zatem mechanizmu „zryczałtowanego zwrotu podatku” dla rolników ryczałtowych, obarczono przede wszystkim podmioty
nabywające produkty rolne lub usługi rolnicze od tych rolników bezpośrednio (…).Aby jednak powyższe obowiązki nałożone
na tych podatników były dla nich neutralne, w art. 116 ust. 6 ustawy przewidziano unormowanie umożliwiające odzyskanie
z urzędu skarbowego kwoty podatku zryczałtowanego zapłaconego rolnikom. Niewątpliwie jednak regulacja art. 116 ust. 6
pkt 2 i 3 ustawy wskazuje, że istotnym dla ustawodawcy było, aby zapłata należności rolnikom zryczałtowanym z tytułu
faktury VAT RR następowała wraz ze zryczałtowanym podatkiem w możliwie najszybszym terminie (nie później niż 14 dnia,
licząc od dnia zakupu, z przewidzianym jednak wyjątkiem), od czego uzależniono prawo do odzyskania wypłaconej kwoty
podatku zryczałtowanego, przy jednoczesnym stworzeniu w punkcie 3 mechanizmu kontrolnego momentu dokonania tej
zapłaty, poprzez obowiązek zamieszczania w dokumencie stwierdzającym dokonanie zapłaty, o której mowa w pkt 2,
numeru i daty wystawienia faktury potwierdzającej nabycie produktów rolnych.
Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 3 ustawy zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6, stanowi kwotę podatku
naliczonego, która obniża podatek należny podatnika, stosownie do art. 86 ust. 1 tego aktu. W pełni zatem do kwoty tej
zastosowanie znajduje zasada neutralności VAT dla podatnika tego podatku, która wyraża się tym, że przez realizację
prawa do odliczenia podatku naliczonego, podatnik nie ponosi faktycznie ciężaru tego podatku. (…) Uwzględniając zatem,
że mechanizm przekazania rolnikowi ryczałtowemu zryczałtowanego zwrotu podatku i jego odzyskania przez podatnika
opiera się na zasadzie „obciążenie zryczałtowanym zwrotem podatku - odliczenie”, wymagającej przestrzegania zasady
neutralności, stosując przepis art. 116 ust. 6 ustawy, należy mieć na uwadze, aby nie doprowadzić do naruszenia tej
zasady.”
Drugą zasadą dotyczącą podatku od towarów i usług, na którą powołał się sąd administracyjny, jest konstytucyjna zasada
proporcjonalności, która nie jest jednoznacznie zdefiniowana, ale zdaniem sądu jest postrzegana jako adresowana do
organów państwa dyrektywa, zgodnie z którą organy te „czyniąc użytek z przyznanych kompetencji nie powinny
ustanawiać nadmiernych ograniczeń w korzystaniu przez jednostkę z podstawowych praw i wolności”.
W opisanej sprawie organ podatkowy nie kwestionował faktu, że podatnik nabywał produkty rolne od rolników ryczałtowych
ani tego, że dokonywał w terminie zryczałtowanego zwrotu podatku. Organ nie podnosił również, że brak wskazania
nabywcy na fakturach VAT RR uniemożliwił organom sprawdzenie prawidłowości płatności zryczałtowanej rekompensaty
rolnikom ryczałtowym. Nie wskazano także na trudności w zakresie przyporządkowania poszczególnych przelewów
bankowych do konkretnych transakcji określonych w tych fakturach, czego można było dokonać np. w oparciu o podane
w dokumentach zapłaty numery tych faktur. Okoliczność kto faktycznie był nabywcą płodów rolnych potwierdzały
dołączone w sposób trwały do każdej faktury VAT RR oświadczenia w sprawie pobrania od dostawcy płodów rolnych 0,01%
na fundusz promocji produktów rolno-spożywczych. W oświadczeniu tym podano pełną nazwę nabywcy towarów oraz
kwotę netto, wynikającą z faktury VAT RR. Sąd administracyjny podkreślił zatem, że cel przepisów wskazujących
jakie wymogi powinna spełniać faktura został w rozpatrywanej sprawie osiągnięty.
W licznym orzecznictwie sądy administracyjne wyrażają pogląd, że wymogi stawiane fakturom VAT nie mogą być celem
samym w sobie, zwłaszcza w sytuacji, gdy organy podatkowe nie mają wątpliwości co do tego, że kwestionowane faktury
odzwierciedlają rzeczywiste zdarzenia gospodarcze i ujęte zostały w ewidencji zakupu. Skoro w omawianej sprawie brak
jest przeciwwskazań do dokonania odliczenia, rozumianych jako niespełnienie wymogów z art. 116 ust. 6 ustawy
o podatku od towarów i usług, to nadmierny formalizm prawny prowadzi do naruszenia zasady neutralności podatku VAT
oraz narusza zasadę proporcjonalności wyrażoną w art. 31 ust. 3 w związku z art. 2 Konstytucji RP.