0
449
Spółka dokonuje sprzedaży oleju napędowego i ad-blue na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Spółka zainstalowała tankomat - automatyczne urządzenie rozliczające sprzedaż. W celu zatankowania konsument musi z góry opłacić transakcję kartą płatniczą lub gotówką. Co ważne tankomat nie wydaje reszty. W przypadku, gdy klient zatankuje mniej paliwa nie otrzyma reszty, ale kupon na następne tankowania. Kupon jest ważny przez trzy miesiące. Kupon nie jest imienny i klient może sam zatankować lub dać komuś innemu. Po trzech miesiącach kupon jest nieważny. Kiedy powstaje obowiązek podatkowy w VAT dla świadczeń realizowanych przez podatnika na rzecz osób posiadających bony?
Odpowiedź
POLECAMY
W tym przypadku mamy do czynienia z bonem jednego przeznaczenia. Powyższe oznacza, że obowiązek podatkowy w podatku VAT powstanie z chwilą dokonania transferu bonu jednego przeznaczenia, czyli emisji przedmiotowego bonu.
Uzasadnienie
Na wstępie przypomnijmy, iż w myśl art. 2 pkt 41 ustawy o podatku od towarów i usług przez bon rozumie się instrument, z którym wiąże się obowiązek jego przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, w przypadku którego towary, które mają zostać dostarczone, lub usługi, które mają zostać wykonane, lub tożsamość potencjalnych dostawców lub usługodawców są wskazane w samym instrumencie lub określone w powiązanej dokumentacji, w tym w warunkach wykorzystania tego instrumentu.
Bon jednego przeznaczenia to bon, w przypadku którego miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których bon dotyczy, oraz kwota należnego podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług są znane w chwili emisji tego bonu. Natomiast przez bon różnego przeznaczenia rozumie się bon inny niż bon jednego przeznaczenia. Czyli ustawodawca rozróżnia dwa rodzaje bonu. W zależności od tego z jakim bonem mamy do czynienia podatnik w różnym okresie rozpoznaje obowiązek podatkowy w podatku VAT. Istotą tego rozróżnienia jest to, czy w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług, na które bon ostatecznie zostanie wymieniony, w momencie emisji bonu, dostępnych jest wystarczająco dużo informacji, by stwierdzić, gdzie ma nastąpić opodatkowanie podatkiem VAT i w jakiej kwocie. Zatem gdy powyższe dane są możliwe do określenia tj. w momencie emisji bonu można określić jego miejsce opodatkowania oraz wysokość podatku VAT należnego, to mamy do czynienia z bonem jednego przeznaczenia. W pozostałych przypadkach tj. gdy nie można ustalić miejsca opodatkowania w momencie emisji bonu lub nie jest znana kwota podatku VAT należnego mamy do czynienia z bonami różnego przeznaczenia.
Artykuł 8a ustawy o VAT określa pojęcie i opodatko...
