182
W przypadku otrzymania przez spółkę znajdującą się w upadłości zawiadomienia o zamiarze skorzystania przez wierzyciela z ulgi na złe długi, syndyk masy upadłości ma obowiązek dokonania i złożenia korekt deklaracji VAT-7 w związku z nieuregulowanymi przez spółkę należnościami z faktur wystawionych przed datą ogłoszenia upadłości spółki.
Tak uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w indywidualnej interpretacji nr IPTPP1/443-642/12-2/AK z 25 października 2012 roku.
Sytuacja podatnika
W okresie przed ogłoszeniem upadłości, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej spółka dokonywała zakupu towarów i usług od swoich kontrahentów. Nie wszystkie należności zostały uregulowane. Po ogłoszeniu upadłości wierzyciele Spółki zaczęli dokonywać zgłoszenia swych wierzytelności sędziemu komisarzowi, w celu umieszczenia ich na liście wierzytelności. Dodatkowo część wierzycieli, w oparciu o przepis art. 89a ust. 2 pkt 6, w związku z art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, powiadomiła Spółkę o zamiarze dokonania korekty podatku należnego z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.W związku z powyższym zwrócono się do organu podatkowego z zapytaniem, czy instytucja „ulgi na złe długi”, o której mowa w art. 89a i 89b ustawy o VAT może być stosowana po ogłoszeniu upadłości dłużnika i w związku z tym, czy po ogłoszeniu upadłości podatnika, Syndyk, po otrzymaniu zawiadomienia o zamiarze dokonania korekty, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy, jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do odpowiedniego powiększenia podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym upadły dokonał odliczenia.
Decyzja Dyrektora Izby Skarbowej
W regulacjach ustawy o podatku od towarów i usług dotyczących "ulgi za złe długi", znajdują się odniesienia do sytuacji, gdy dłużnik został postawiony w stan upadłości. Ustawodawca stanowiąc ww. przepisy uwzględnił specyfikę przepisów ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze, wyłączył bowiem możliwość ich stosowania w odniesieniu do wierzytelności, które powstały w okresie gdy przyszły dłużnik był w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji (art. 89a ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT). Z powyższego wynika, że warunek by dłużnik nie był w stanie upadłości należy odnosić wyłącznie do daty dostawy towaru (świadczenia usługi). Upadłość dłużnika nie stanowi natomiast przeszkody do dokonania korekty określonej w art.89b ust.1 ustawy o VAT. Gdyby bowiem ogłoszenie upadłości lub postawienie w stan likwidacji miało wykluczać obowiązek dokonania tej korekty, to zostałoby to wprost wskazane w treści przepisów regulujących zasady rozliczania podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności. W momencie dokonania korekty istotne jest natomiast, by dłużnik i wierzyciel byli zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, stosownie do treści art. 89a ust. 2 pkt 3 ustawy.
Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług dłużnik jest stroną, która dokonuje korekty podatku naliczonego i na której ciążą obowiązki wynikające z art. 89b ustawy. W przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6, tj. zawiadomienia dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1a i nieuregulowania należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, dłużnik jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu. Brzmienie art. 89b ustawy wskazuje zatem, że dłużnik w sytuacji otrzymania zawiadomienia jest zawsze zobowiązany do korekty podatku naliczonego i nie ma możliwości kwestionowania takiej korekty, nawet jeśli posiadałby wiedzę o niespełnieniu przez wierzyciela warunków wynikających z przepisu art. 89a ustawy. Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że dłużnik, w przypadku otrzymania zawiadomieni...
